Niets boven het oude peertje!

Het verbod op de productie van gloeilampen is ingegeven door de gedachte dat de gloeilamp feitelijk een groot deel van zijn energieverbruik spendeert aan de afgifte van warmte en maar een gering gedeelte aan de verspreiding van licht.

Hoewel spaarlampen op het moment van branden wel degelijk zuiniger met energie omgaan, wordt het effect menigmaal teniet gedaan omdat consumenten hun lampen langer laten branden, juist in de veronderstelling dat dit beter zou zijn voor de levensduur van spaarlampen. Ook het “op temperatuur komen of op volle lichtsterkte komen” is voor velen een reden om de spaarlamp niet voortdurend uit te doen als licht niet strikt noodzakelijk is, bijv. in badkamers, toiletten of in trappenhuizen.

En zijn de voordelen van de minieme energiebesparing nu wel zo groot? Laat men niet vergeten dat de productie van spaarlampen, afhankelijk van het type of model anderhalf tot tien keer (!) zoveel energie kost als de productie van gloeilampen. Ook is inmiddels genoegzaam bekend dat spaarlampen vanwege de gebruikte zware metalen bij het chemisch afval thuishoren en niet in de gewone prullenbak.

Zo beschouwd kan men in het belang van het milieu met evenveel recht vasthouden aan de gloeilamp boven de spaarlamp. Al zal voor velen eerder de doorslag geven dat een gloeilamp prettiger, natuurlijker licht verspreidt dan de spaarlamp.